ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Dr. ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, FORTH/ICE-HT
ΤΙΤΛΟΣ: ΒΙΟ-ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το πλάσμα χαρακτηρίζεται ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης και μπορεί να οριστεί ως ένα ιονισμένο ή μερικώς ιονισμένο αέριο που περιέχει τόσο φορτισμένα όσο και ουδέτερα σωματίδια. Μπορεί να διακριθεί σε (i) θερμό (ii) θερμικό και (iii) μη θερμικό / ψυχρό. Κατά την παραγωγή ψυχρού πλάσματος ατμοσφαιρικής πίεσης, λαμβάνουν χώρα ανελαστικές κρούσεις μεταξύ των ηλεκτρονίων και των μορίων που έχουν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή χημικά ενεργών σωματιδίων. Η χημική σύσταση του πλάσματος, που καθορίζεται από το χρησιμοποιούμενο αέριο, αποτελείται από ελεύθερες ρίζες, ηλεκτρόνια, δραστικά είδη οξυγόνου ή/και αζώτου όπως ⋅OH, O3, H2O2,1O2, ONOO-, NO2-/NO3-, ενώ ταυτόχρονα παράγεται UV ακτινοβολία. Οι πιο διαδεδομένες διατάξεις παραγωγής ψυχρού πλάσματος βασίζονται σε εκκενώσεις κορώνας (corona discharge), εκκενώσεις διηλεκτρικού φράγματος (DBD) και εκκενώσεις πίδακα (plasma jet). Η δυνατότητα ελέγχου της χημείας του ψυχρού πλάσματος το καθιστά κατάλληλο και ελκυστικό για πολλές εφαρμογές όπως: (i) αποκατάσταση εδαφικών και υδατικών συστημάτων επιβαρυμένων από ευρύ φάσμα ρύπων (αντιβιοτικά, χρωστικές, «παντοτινά χημικά»-PFAS, μικροπλαστικά) και από ιούς/βακτήρια, (ii) τροποποίηση της επιφάνειας υλικών (καταλύτες, προσροφητικά), (iii) αποστείρωση τροφίμων (φρούτα, λαχανικά, κρέας, θαλασσινά) καθώς και των συσκευασιών τους, (iv) βιοϊατρικές όπως επούλωση τραυμάτων, οδοντικά εμφυτεύματα και απόπτωση καρκινικών κυττάρων.
Demitrios H. Vynios
Professor of Connective Tissue Biochemistry
Biochemistry, Biochemical Analysis & Matrix Pathobiochemistry Research Group
Department of Chemistry
University of Patras,